Μάρθα Μάρσι Μέι Μαρλίν (120')
Σκηνοθεσία και Σενάριο: Sean Durkin
Πρωταγωνιστούν: Elizabeth Olsen, Sarah Paulson
H Υπόθεση:
Η Μάρθα είναι μια νεαρή γυναίκα, που προσπαθεί να ζήσει και πάλι μια
φυσιολογική ζωή, έχοντας ξεφύγει από μια θρησκευτική οργάνωση και τον
χαρισματικό ηγέτη της. Έτσι, ζητάει βοήθεια από την αποξενωμένη
μεγαλύτερη αδερφή της, Λούσι, και τον κουνιάδο της, αδυνατώντας όμως να
αποκαλύψει την αλήθεια σχετικά με το παρελθόν της. Όταν όμως
συνειδητοποιεί πως ίσως τα μέλη της αίρεσης την αναζητούν ακόμη, τότε η
διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην πραγματικότητα και την ψευδαίσθηση
γίνεται όλο και πιο δυσδιάκριτη...
H γνώμη μας
Η Μάρθα είναι μια αινιγματική κοπέλα που έχει αφήσει την μοναδική οικογένεια που είχε, την μεγάλη της αδερφή και έγινε μέλος μιας αίρεσης. Εκεί έμενε σε κοινόβιο έχοντας για ηγέτη έναν χαρισματικό άνθρωπο που δίδασκε ακραίες απόψεις και πρακτικές. Ύστερα από ένα συνταρακτικό γεγονός η Μάρθα φεύγει κυνηγημένη αφού έχει αρχίσει ήδη να χάνει την επαφή της με την πραγματικότητα. Στο μεταίχμιο του παρόντος και του παρελθόντος η καταπληκτική Elizabeth Olsen σαγηνεύει όντας ταυτόχρονα αθώα και sexy, επικίνδυνη και θύμα. Είναι μυστηριώδης, απροστάτευτη, αναποφάσιστη, πολύ ψυχρή και προσπαθεί μάταια να αποδείξει την αξία της στην αδερφή της. Αυτή την πολύπλοκη ψυχοπαθή προσωπικότητα καταφέρνει φανταστικά να αποδώσει η Olsen που με αυτήν την ταινία έχει χτίσει τα θεμέλια της καριέρας της φορώντας τα γυαλιά στις μεγαλύτερες αδερφές της,
Η πρωταγωνίστρια βρίσκεται σε μία τραγική κατάσταση, είναι ένα ταλαιπωρημένο και τρομαγμένο πλάσμα που χρειάζεται φροντίδα. Ο ηγέτης της αίρεσης Πάτρικ (John Hawkes) βρίσκει εύκολα τα τρωτά της σημεία και την κάνει υποχείριο του πολύ γρήγορα, χωρίς να έχει σκεφτεί προηγουμένως την πιθανότητα να σπρώξει ένα προβληματικό κορίτσι στην τρέλα.
Η ταινία σε κρατάει σε μία διαρκή ανησυχία, ο χαρακτήρας της Μάρθας είναι μαγευτικός, το σενάριο πρωτότυπο, αλλά προσωπικά θα ήθελα να δω μια πιο έντονη σκηνή προς το τέλος της ταινίας, γιατί με κούρασε λιγάκι η υποτονική ατμόσφαιρα. Επίσης να σημειωθεί ότι η ταινία έχει γυμνές σκηνές και βία, είναι δηλαδή ακατάλληλη για παιδιά. Τέλος να πούμε ότι απέσπασε πολύ καλές κριτικές στο Φεστιβάλ του Σάντανς και στο Φεστιβάλ Καννών και ήταν το έργο που προβλήθηκε στην τελετή λήξης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Categories:
Kριτικές Ταινιών
