Albert Nobbs (113')

Είδος: Δράμα
Σκηνοθεσία: Rodrigo García
Σενάριο: Glenn Close, John Banville
Πρωταγωνιστούν: Glenn Close, Mia Wasikowska, Aaron Johnson
  
Υπόθεση:
Με σκηνικό ένα πολυτελές ξενοδοχείο στο Δουβλίνο του 19ου αιώνα, το "Albert Nobbs" είναι ένα δράμα στο στυλ του "ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΓΚΟΣΦΟΡΝΤ ΠΑΡΚ", με πρωταγωνίστρια την Γκλεν Κλόουζ, η οποία μεταμφιέζεται σε άντρα για να επιβιώσει.

Η γνώμη μας: 

H Close είναι μία φοβερή ηθοποιός που τόσα χρόνια μας έχει ενθουσιάσει με τις ερμηνείες της, αλλά όχι αυτή τη φορά. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είναι υποψήφια για όσκαρ, όταν ακόμα και ένα παιδάκι 5 χρονών θα καταλάβαινε πως ο Albert Nobbs είναι μια γυναίκα μεταμφιεσμένη. 
Η ιστορία εξελίσσεται στα τέλη 19ου αιώνα στο Δουβλίνο, όπου οι γυναίκες δεν είχαν δικαιώματα ούτε πολλές επιλογές στην αναζήτηση εργασίας. Ένα φτωχό και παρατημένο κορίτσι ηλικίας 14 χρονών μετά από μια άσχημη εμπειρία ντύνεται με αντρικά ρούχα και παριστάνει το αγόρι σερβιτόρο σε δεξιώσεις και γιορτές. Καταλήγει τελικά να παριστάνει τον άντρα για το υπόλοιπο της ζωής της χωρίς κανένα πρόβλημα και εργάζεται σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο βγάζοντας καλά λεφτά. Μια μέρα όμως αναγκάζεται να μοιραστεί το ίδιο κρεβάτι με τον ελαιοχρωματιστή Hubert Page (Janet McTeer) και το μυστικό της προδίδεται. Όπως όλα δείχνουν όμως δεν έχει τίποτα να φοβάται καθώς και ο ελαιοχρωματιστής αποδεικνύεται γυναίκα, που όχι μόνο παριστάνει τον άντρα αλλά έχει παντρευτεί και ζει με μια μοδίστρα. 

Από εκείνη την στιγμή ξεκινάει το παραλήρημα. Ο Albert αρχίζει να φλερτάρει με την ιδέα της κανονικής και ζωής και έχοντας μαζέψει τις οικονομίες πολλών ετών, σχεδιάζει να αγοράσει ένα μαγαζί και να το κάνει καπνοπωλείο, παραμένοντας πάντα άντρας. Σαν να μην έφτανε αυτό θέλει να παντρευτεί την μικρούλα καμαριέρα Helen (Mia Wasikowska, γνωστή από την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων), η οποία τυχαίνει να είναι ερωτευμένη με τον συνομήλικο της Joe (Aaron Johnson) και να περιμένει παιδί, κάτι που για τον ερωτύλο Albert δεν φαίνεται να είναι πρόβλημα. 

Η ταινία έχει πιάσει πολύ όμορφα την ατμόσφαιρα της εποχής, έχει ωραία κουστούμια, ωραία πλάνα, αλλά δυστυχώς δεν πείθει! Φαίνεται αδιανόητο πως κανείς δεν την έχει καταλάβει, κάτι που δεν θα ενοχλούσε αν η ταινία δεν προσπαθούσε να είναι τόσο ρεαλιστική. Έχουμε δηλαδή ένα βαρύ δράμα εποχής με έναν σουρεάλ χαρακτήρα που βρίσκεται στο μεταίχμιο ανάμεσα σε άντρα και γυναίκα. Η Close παίζει αυτόν τον ρόλο στο θέατρο εδώ και 30 χρόνια, γι'αυτό και η κίνηση του Albert είναι απίθανη, φαίνεται δηλαδή ότι ο ρόλος είναι δουλεμένος, αλλά ειλικρινά η Hilary Swank στο Boys Don't Cry αποδεικνύει ότι για να περάσεις από το ένα φύλο στο άλλο δεν χρειάζεται μόνο να είσαι καλός ηθοποιός πρέπει να μοιάζεις κιόλας. Ακόμα και η Αλίκη Βουγιουκλάκη στον "Πίπη" έπειθε περισσότερο.